Opa..
is opgegroeid in een groot gezin, waar hij leerde wat liefhebben en zorg dragen was.
Zijn liefde was bestemd voor Yvette, een vrouw waar hij zijn hart aan verloor, het eerste ogenblik dat hij haar zag. Ze huwden en kregen vier kinderen, drie dochters en een zoon.
Hij hield veel van zijn gezin en deed alles om hen gelukkig te maken, en dat waren ze ook..
Al snel kregen zijn kinderen zelf een paar (b)engeltjes, 7 kleinkinderen maakten zijn wereld af.
Jef, zoals hij genoemd werd door zijn vrienden, was een man van daden. Wanneer hij zijn handen uit de mouwen kon steken en iemand kon helpen, deed hij dat ook. De klusjesman van Veulen. Hij was een geliefd man met een groot en warm hart.
Opa Veulen, zoals hij genoemd werd door zijn kleinkinderen, gaf alles op om ook maar een seconde met zijn oogappels door te brengen. Hij was koning te rijk wanneer hij zijn liefde en aandacht kon schenken aan deze 7 kinderen die zijn hart telkens opnieuw stalen. Naar de speeltuin, ijsjes eten, grapjes maken, verhaaltjes en rijmpjes verzinnen… Niets was te veel voor hem. En dat beaamden zijn kleinkinderen ook en dat zijn dingen die voor eeuwig in ons geheugen staan gegrift.
Opa was een man die genoot van de kleine dingen des levens. Kersen, paardensport en vissen waren niet enkel een hobby, ze waren een passie, een waar geluk voor hem. Zijn gezin, familie en vrienden… Dat was zijn leven.
De ongelijke strijd tegen kanker heeft hij spijtig genoeg verloren. Hij werd 14 jaar geleden erg ziek en niets of niemand kon hem helpen. We moesten allen genadeloos toekijken terwijl een grote leegte zijn plaats innam. Wij allen missen hem nog iedere dag even hard. Maar dit is niet hoe wij hem herinneren…
Wij herinneren hem als een man die van elk moment genoot, een man die het leven toelachte en de dagen nam zoals ze kwamen. Hij leerde ons liefhebben, hij leerde ons geluk kennen, dingen die we elke dag nodig hebben, dingen die we elke dag toepassen, en hierdoor zal elke dag een herinnering zijn. Elke dag zal hij even in ons hoofd voorbijrazen, al is het maar even, al is het maar een fractie van een seconde, elke dag zullen wij aan onze opa denken.
Opa…
Je was, nee… Je ‘bent’ uniek, en nog steeds elke dag in ons hart aanwezig.
Waar je ook bent, wij weten dat jij langs ons loopt en ons beschermt.
Je bent onze trots, en dat zal je altijd blijven.
Papa…
Zoals een ster aan de hemel,
zo schitter jij voor altijd in ons leven.
“If there ever comes a day when we can’t be together…
Keep me in your heart…
I will stay there Forever…”
