Lieve Oma, lieve meter zoals ik jou noemde
Ik was je al verloren,
nog voordat het einde kwam.
Ik was je al kwijt,
voordat de dood je leven nam.
Ik was je al aan het zoeken,
ook als was je nog nabij.
Ik rouwde al,
want door dementie
ging het leven aan je voorbij.
Rust nu zacht lieve meter.
Heidi
Liefste ma-ke, vake, nonkeltje en tanteke,
Eigenlijk is een traan een prachtig ding.
Want in elke traan van verdriet, glinstert een herinnering.
Soms verdriet, soms glinsteringen,
hoe het ook met jullie gaat ...
Weet in ieder geval,
dat niemand van jullie er ooit alleen voor staat.
Mike en Heidi
