Marnix Kuylen (†23/09/2013)

Beste Marnix, ik heb pas vandaag gehoord van je lot. Ik moet zeggen dat ik hiervan toch wel verschoten ben. We hadden al heel lang geen contact meer; na de lagere school denk ik, maar toch doet dit me iets. Veel sterkte aan de familie! Oprechte groet, Olivier Wuyts

Sail away, Marnix... Marnix, Je zou me wellicht niet meer (her)kennen. Ik ben uit je leven verdwenen, jij uit het mijne. Maar dat was niet definitief. Ik wist dat je ergens nog op deze aardkloot je leven leidde. Ik hoorde wel via via dat het met jou niet zo goed ging, maar ik wist niet hoe erg het allemaal was. Gisteren vernam ik dat je voorgoed deze wereld hebt verlaten. Het was een schok. De herinneringen aan jou flashten door mijn hoofd: toen we samen op Orinoco flow van Enya "sail away, sail away" zongen, je vond dat geweldig, toen we samen in de tuin op het gras gingen zitten, en je handjes begonnen te prikken, want we wisten niet dat iemand een onkruidverdelger had gestrooid, toen je gefascineerd door sleutels me vragend "leutel" toewierp,... Zo jammer dat net jij de sleutel tot een gelukkig leven niet hebt gevonden. Je hebt me veel vreugde gebracht destijds toen ik als "Tatine" voor je kwam zorgen als je mama uit werken ging. Ik vond je grappig, alert voor je leeftijd, lief,... Jij had mijn hart gestolen. Je hebt me definitief doen beseffen dat ik zelf ook kinderen wilde. Vaarwel, jongen, het is zo'n zonde dat het leven jou niet gunstiger gezind was. Het moet zijn dat je mama en papa, broer en zus, hier het hart van in zijn.... Ik wil hen dan ook mijn immense steun betuigen. For Old Times Sake... "Sail away" naar rustigere wateren!