Ludo Straetmans (†14/12/2017)

Sterkte !

Lieve Annick en familie, We wisten pas veel te laat van het overlijden van Ludo en konden dus niet bij de uitvaart zijn. Daarom willen we je langs deze weg heel veel sterkte wensen met het verlies van Ludo. We hebben je in De Veldekens leren kennen als liefhebbende,zorgzame echtgenote . Heel triest om je man zo te zien aftakelen, jullie foto aan zijn kamerdeur bewees wat een tof koppel jullie waren. Misschien komen we elkaar nog eens tegen, tot dan veel liefs van Rudi en José ( zoon en schoondochter van Oké, Prima, Amai)

Annick, sorry dat ik er van door ging zonder je nogmaals sterkte te wensen. Het werd mij allemaal teveel. Je weet ondertussen wel waarom. Ik heb natuurlijk niet met zoveel liefde afscheid genomen, van mijn man, maar toch hakt dat er in. Sindsdien kamp ik met plotse migraine aanvallen die gepaard gaan met stress. Je weet niet half wat je nog te wachten staat, alhoewel jij wel voorbereid bent. Ludo was bijna 20 jaar mijn schoonbroer en ik kan alleen maar zeggen dat hij een fijn mens was. Mijn 2 neefjes heb ik weten geboren worden.Ik hoop dat je begrip opbrengt voor Dennis die aan het andere eind van de wereld zit en niet zomaar kan overvliegen met zijn gezinnetje. Het is cliché maar .....het leven gaat verder. Verspil geen tijd en geniet nog zo veel mogelijk. Monique

Anne en Harry Coppens bieden U hun oprechte deelneming aan.

Beste Annick & Familie, Langs deze weg wil ik graag condoleren bij het overlijden van je man Ludo. Jullie hebben goed voor hem gezorgd in moeilijke tijden. Moge de mooie herinneringen jou sterkte en steun bieden. Ik zal jullie missen in het verzorgingstehuis De Veldekens, wanneer ik bij moeder op bezoek ga. Hopelijk zie ik jou nog eens weer. Groetjes van Sonja (mijn tel.nr. 0476/41.81.27)

Loedi.. ooit gaan we samen weer den trap op...twee omhoog, eentje omlaag...PKSKGSS

Lieve Ludo, ...want "nonkel" Ludo gingen we niet meer zeggen... Toch was je voor mij en mijn zus een "nonkel" uit de duizend. In onze kinderjaren, toen er voor ons nog geen neven waren, was de woonkamer te klein toen Sinterklaas was geweest. Later mochten we een centje komen bijverdienen op de markt. En,...als het ons beter uitkwam voor het uitgaan, stond er altijd een bedje klaar bij jullie. Ik mocht zelfs mee op reis! Niets was teveel voor je/jullie. Zo herinner ik me jou. Door de jaren is het contact verloren gegaan. Via Sammy en Dennis vernam ik van je ziekte. Het is niet eerlijk dat je niet meer hebt kunnen genieten van waar je zo hard voor gewerkt hebt! Dat je het bijna niet meer hebt geweten dat je nu zelf zo'n twee schattige prinsesjes hebt die je zo had kunnen verwennen! Maar...het leven is niet eerlijk...dit is weer zo'n bewijs... Hopelijk is er een mooie plek waar je nu bent waar je kan genieten, rusten,... en met een trots hart kan toezien op je kroost en je geliefden. Veel sterkte Annick, Sammy, Dennis en familie Cathy en familie

beste Annick, veel moed en sterkte bij dit immense verdriet. Mijn gedachten zijn bij jou. xxx